Na súa primeira declaración ao respecto das eleccións presidenciais celebradas en Afganistán o pasado día 20 a Unión Europea, que ten no país 250 observadores para facer seguimento dese proceso, manifestou que estas tiñan sido "correctas e equitativas" ao tempo que felicitaba ao pobo afgano pola súa vitoria, aínda recoñecendo que non foran unhas eleccións libres en todo o país. Nos días seguintes foron os secretarios xerais da ONU e da OTAN, Barak Obama e o goberno español entre outros os que voltaron amosar a súa satisfacción polo desenvolvemento do proceso electoral democrático con normalidade.
Afganistán é un país ocupado por máis de 100.000 soldados da OTAN e dos Estados Unidos, o día das eleccións houbo máis de 50 mortos en enfrontamentos armados e atentados, o día anterior foi bombardeado polos talibáns o Palacio Presidencial, non había censos fiábeis e curiosamente segundo dados oficiais nos listados de votación aparecían con dereito a voto cinco millóns de persoas máis que afganos maiores de 18 anos, o 70% do eleitorado estaba composto por mulleres (dado que podían inscribilas os seus homes sen a presenza delas), as tarxetas para identificarse nas mesas de votación carecían de foto polo que non era posíbel identificar a quen as portaba, a tinta coa que se marcaba a quen votaba co obxecto de que non poidera votar de novo eliminábase facilmente só con auga e xabrón; até aquí dados constatábeis pero ademais segundo diversas fontes as tarxetas de votación podían conseguirse no mercado negro ao prezo equivalente a seis euros e nalgúns distritos só foron votar duas de cada mil persoas inscritas.
Vai facer agora un ano a Unión Europea tamén enviou observadores a outras eleccións, neste caso as que se realizaban na República de Bielorrusia, unha ex-república soviética que ten fronteiras entre outros países con Polonia e Rusia. Nesa ocasión a UE manifestou que as eleccións foran fraudulentas e non cumpriran nin de lonxe cos requisitos que deben ter unhas eleccións democráticas.
En Bielorrusia non había militares estranxeiros defendendo a liberdade e a democracia dos seus habitantes e do resto do mundo fronte ao fundamentalismo e ao eixo do mal, os censos non foron cuestionados por ninguén, participou nas eleccións máis do 70% do censo, e ademais non se produciron mortes nin atentados na xornada electoral. Os 400 observadores internacionais non foron quen de amosar cuestións graves no proceso e só falaron de algunhas irregularidades no reconto e no voto antecipado, pero pese a esta realidade declararon que as eleccións foran un fraude.
O actual, e previsibelmente reeleito, presidente afgano Hamid Karzai é un escuro líder tribal que mantivo sempre excelentes relacións coa CIA, sendo un dos seus peóns na loita contra os soviéticos nos anos oitenta do século pasado e no apoio económico ianqui aos talibáns, separándose deles posteriormente e organizando un movemento opositor que de novo co apoio imprescindíbel do exército dos USA e da OTAN o levou ao poder dun país que sigue a ser o primeiro abastecedor de droga do mundo.
O presidente bielorruso Aleksandr Lukashenko sendo deputado opúxose á desaparición da Unión Soviética defendendo os principios comunistas e denunciando a corrupción do sistema, e desde que ocupa a presidencia o seu país pasou á estar á cabeza de entre os que formaban parte da antiga URSS en renda per cápita, esperanza de vida e alfabetización, mantendo a gratuidade do ensino e a sanidade, ademais de desenvolver como base da economía un complexo agro-industrial e manter o seu país moi lonxe do imperio das bandas mafiosas tan habituais noutros países do leste de Europa.
Terá algo que ver a orientación política dos presidentes de Afganistán e Bielorrusia na distinta cualificación que os observadores europeos deron a estes dous procesos electorais, ou será froito da casualidade que os amigos dos EEUU saiban facer eleccións limpas e os que buscan construír outro sistema sexan acusados sempre de cometer fraude electoral?
Sorry, the comment form is closed at this time.