Grecia é só a primeira

Semella que neste momento o pobo grego é culpábel de todos os males de Europa; a súa situación económica está poñendo moi nervosos ao resto dos membros da Unión, que rapidamente ten que adoptar medidas para socorrelo ou mellor dito, para socorrerse a si mesma. Todos os focos fixos no país helénico, falándonos dos graves problemas que ten, do irresponsábeis que foron os seus gobernantes, da picaresca institucionalizada na vida económica e laboral do país, etc?

E a Europa caritativa non vai deixar morrer a un irmán aínda que a súa situación crítica sexa por non ter feito caso do que recomendaban os gurús económicos e financieiros. Para salvar a Grecia recetámoslles entre todos uns medicamentos que son verdadeiramente novidosos e amosaranse eficaces para tratar a súa grave enfermidade; rebaixa de salarios ao funcionariado de entre o 10 e o 40%, posíbel eliminación dunha das pagas extras para todos os traballadores, suba do IVA e de outros impostos indirectos,  aumento da idade de xubilación, etc?

Realmente na Grecia o campesiñado, os traballadores e traballadoras, o funcionariado, o pequeno empresariado, xubilados, mocidade e parados son culpábeis da situación económica pola que están a pasar?
A inmensa maioría do pobo grego é simple sofridor da oligarquía financieira que ao longo dos últimos anos fíxose de ouro especulando en bolsa, das prácticas clientelares das dinastías políticas Papandreu e Karamanlis que se turnan no poder, e das tácticas coas que os banqueiros de Wall Street axudaron a maquillar as contas, unha maquillaxe que impedía a saída á luz do inmenso déficit público do estado grego.

Pero á hora da verdade a Joaquín Almunia, ao Banco Central Europeo e aos ministros de finanzas da UE o que menos lles importa é atopar e castigar aos verdadeiros culpábeis. A crise grega pasa a ser unha grande oportunidade para rebaixar os dereitos sociais e laborais da súa poboación.

E esa eliminación de dereitos non queren que sexa só para Grecia, senón que coa excusa da non desexábel pero sempre posíbel extensión da crise, quérese vacinar ao resto da Unión Europea. Esa e non outra é a razón de que levemos case un mes no estado español cos xornais e articulistas de cabeceira, as axencias de prensa e os noticiarios lanzando, todos a unha e machaconamente, a mensaxe de que non sendo tan grave a situación deben adoptarse medidas para garantir a estabilidade económica e financieira. Entre esas medidas curiosamente destacan, o aumento da idade de xubilación e do período de tempo cotizado para o cálculo das pensións, a conxelación ou as subas salariais irrisorias e o aumento  do IVA.

E nesas receitas coinciden os xestores do sistema, tanto os de rosa como os de azul, que só se permiten discrepar sobre cando será o mellor momento para apertarlle a gorxa ao enfermo, de xeito que sexa máis doado quitarlle os michelíns que supoñen os dereitos sociais.

Fronte esta situación e ás amenazas dos verdadeiros culpábeis e dos cómplices da actual situación económica hai duas saídas, en Grecia algunhas organizacións sindicais e políticas empezaron a mobilizarse en esixencia dunha nova política económica e financieira que non supoña perda de dereitos para aqueles sectores maioritarios da sociedade que nin quitaron beneficio na época de vacas gordas nin son culpábeis da actual crise do modelo económico neoliberal; outros pola contra piden responsabilidade e apoio de todos ao goberno para sair da crise. No estado español a na Galiza a situación non é moi distinta, uns presentamos propostas para sair da crise, que pasan por garantir as conquistas sociais e cambiar o actual sistema económico especulativo por un sistema baseado na economía produtiva. Outros asinan con nocturnidade e alevosía coa grande patronal topes do 1% para as subas salariais e reúnense co rei no seu palacio para buscar non se sabe que acordo.

Co medo ao terrorismo internacional quitáronnos liberdades e co medo á crise económica queren quitarnos dereitos sociais. Ollo, porque do que pase en Grecia debemos aprender para articular unha resposta contundente.