Mar 212010
 

Os responsábeis do retroceso na normalización do noso idioma din que non se van mover un ápice da Lei de Normalización Lingüística:

Mentira. O artigo 1 da Lei de Normalización Lingüística di que todos os galegos temos o dereito de coñecer o noso idioma (fronte á obriga de coñecer o español que non é lingua propia das galegas e os galegos, un desequilibrio manifesto no que o goberno non quere reparar). Mais o que vai suceder, de aplicarse un decreto nos termos presentados pola Consellaría de Educación, é que haberá rapaces e rapazas que serán privados do dereito a coñecer a súa lingua até os seis anos, como mínimo, en virtude da decisión adoptada por algúns pais e nais que, non só privan aos seus propios fillos do seu dereito individual a coñecer o seu idioma propio, senón que estenden esta privación aos fillos e fillas doutras familias que si reclaman o exercicio deste dereito. Decisión que adoptarán porque si, mesmo cando esa lingua non sexa a da familia ou a do contorno. Así que o recollido no artigo 13 da antedita Lei sobre o dereito das nenas e dos nenos a recibir o primeiro ensino en galego non se vai cumprir. Daquela estanse movendo, e moito, da Lei de Normalización Lingüística.

Os responsábeis do retroceso na normalización do noso idioma din que o equilibrio deu un bo resultado durante 20 anos en Galiza e que por tanto van volver ao equilibrio.

Mentira. Andan ás voltas co equilibrio, e o primeiro que habería que dilucidar é que é equilibrio para a lingua galega, se se pode chamar equilibrio prescribir un límite para non superar o 50%. A lingua, como as mulleres, maioritarias na poboación, mais secundarizadas, precisa de medidas de acción positiva. Por exemplo, asumimos con normalidade que para o acceso a un posto de traballo estean estipuladas medidas que favorezan ás mulleres, pois elas son o sector de poboación en desvantaxe. Na lingua, iso consistiría en incrementar os espazos de uso do idioma para promover o equilibrio entre o uso excesivo do español, e o cada vez máis minorizado do galego, por exemplo nos centros educativos.
 Máis. Os estudos sociolingüísticos demostran que non houbo equilibrio até o de agora, e aí están os resultados do retroceso no uso do noso idioma, aí están os estudos que demostran que non se cumpriu a normativa que regula a lingua galega, sobran documentos que testemuñen que o equilibrio non existiu. E din que queren volver a esa situación, á situación de 20 anos de incumprimento da lexislación, tal e como demostraba o propio Anxo Lorenzo en O proceso de normalización do idioma galego (1980-2000), elaborado xuntamente con Xan M. Bouzada e Agustín Fernández Paz. Naquel estudo constataban as eivas na aplicación do Decreto do 95, "derivadas das significativas porcentaxes de incumprimento" e de que por parte da "Administración non se ve unha vontade de facer cumpri-la lei, dado que non hai un seguimento real da súa aplicación nin se toma ningunha medida práctica para corrixir estes incumprimentos". Esqueceulle?

Os responsábeis do retroceso na normalización do noso idioma din que os pais, cando lles ensinaban matemáticas aos fillos, había termos que non comprendían.

Mentira. Daquela os pais, todos os pais, si están en condicións de explicar derivadas e logaritmos, despexar ecuacións de segundo grao, son quen de explicar a fórmula para o cálculo do volume dun recipiente, e saberían axudar ao seu fillo coas cuestións sobre o libro The Gulliver?s travels? Que interesada é esta afirmación, e que falsa. O problema para lles axudar aos nenos e ás nenas coas matemáticas non está nas palabras, está nas cifras e en todos eses símbolos que representan operacións matemáticas que para a maioría de nós xa non significan nada.
 Ese non é o motivo. O motivo é o prestixio. Como imos aspirar a enviar a mensaxe de que a nosa lingua é tan útil coma o inglés ou o español á hora de abordar as prestixiosas ciencias matemáticas, físicas, químicas ou tecnolóxicas? Estamos borrachos de coca-cola para pretender que temos futuro e podemos andar as rúas do mundo dicindo ángulo, triángulo, trapecio, tanxente, vértice, coseno, expoente, grao, decímetro, polinomio, hipótese, matriz, álxebra… pois bótase de ver que estes termos científicos non só están afastadísimos lingüisticamente dos doutras linguas, resultando irrecoñecíbeis.

Os responsábeis do retroceso na normalización do noso idioma din que a abordaxe do galego non pode circunscribirse ao ámbito educativo e daquela a TVG vai ser a ferramenta central para a difusión do idioma.

Mentira. Non adoptaron nin unha soa medida dirixida ao incremento da presenza do noso idioma nos medios de comunicación ou no ámbito do lecer. Así sucede que en actividades dirixidas a mocidade e dependentes da Administración autonómica, hoxe a nosa lingua non conta coa potenciación que se puido conseguir nos anos precedentes, comprobándose un retroceso evidente na consideración do idioma
Por outro lado, e respecto da TVG, non é necesario repetir aquí as denuncias reiteradas pola desaparición de programas relacionados coa nosa cultura e a nosa lingua (sería que "Ben falado" era un programa de contido subversivo e inadecuado?), ou porque a pouca programación cultural que podería contribuír a incentivar a valoración positiva da nosa cultura e do noso idioma foi desprazada a horarios invisíbeis (en todas as acepcións do termo) e nin sequera se dedica en exclusiva á nosa cultura.
E que dicir do horario da programación infantil, ou da inexistente programación xuvenil. É coa deficientísima programación para a mocidade como van contribuír ao incremento de uso do noso idioma?

Os responsábeis do retroceso na normalización do noso idioma din que o alumnado ten uns certos dereitos.

Efectivamente. A Declaración universal dos dereitos lingüísticos establece, no seu artigo 3, como dereitos persoais inalienábeis, exercíbeis en calquera situación, os seguintes: o dereito ao uso da lingua en privado e en público ou o dereito a relacionarse e asociarse con outros membros da comunidade lingüística de orixe. No apartado 2 do mesmo artigo dise que a Declaración considera dereitos colectivos dos grupos lingüísticos: o dereito ao ensino da propia lingua e cultura; o dereito a unha presenza equitativa da lingua e a cultura nos medios de comunicación; o dereito a ser atendidos na súa lingua nos organismos oficiais e as relacións socioeconómicas. Mais como comentamos ao falar do afastamento comprobábel da Lei de Normalización, estes dereitos universais non se van cumprir para o alumnado galego, que se verá así discriminado respecto do alumnado doutros territorios.

Que fixo o alumnado galego para que o seu goberno non lle garanta estes dereitos?

 Posted by at 00:00

Sorry, the comment form is closed at this time.