Do alegre Maio unha alborada fresca
foite a sorrir no outono malencónico,
e por nadal os membros ateridos
quentache ben contente a un sol de agosto;
despois trembaches espantado e fuches
buscando a sombra inquieto e pesaroso;
mais a mamoria, preguizosa, tarde
trouxera ó teu recordo
que aqueses cambios bruscos,
raros e intempestosos,
de loitos e pesares, nesta vida,
sinal segura eternamente fonon.
E tras daquel calor que che emprestara
no inverno un sol de agosto,
só sentiche da frebe o mortal frío
que helou hastra os teus ósos.
As cousas no seu tempo
i as feras no seu tobo.
CADA COUSA NO SEU TEMPO
Posted by admin on Xuño 16, 2010
http://bitaculas.as-pg.gal/literaria/2010/06/16/cada-cousa-no-seu-tempo/
Previous Post
Xigantescos olmos, mirtos
Xigantescos olmos, mirtos
Next Post
Cabe das froles a nena
Cabe das froles a nena
Comments are closed.