Baixaron os ánxeles
 adonde ela estaba,
 fixéronlle un leito
 cas prácidas alas,
 e lonxe a levano
 na noite calada.

    Cando á alba do día
 tocou a campana,
 e no alto da torre
 cantou a calandria,
 os ánxeles mesmos,
 pregadas as alas:
 «¿Por que -marmurano-,
 por que despertala?...»