Chirrar dos carros da Ponte,
 tristes campanas de Herbón,
 cando vos oio partídesme
 as cordas do corazón.
    Ceboleiras que is e vindes
 de Adina polos camiños,
 á beira do camposanto
 pasá leve e paseniño.
    Que anque din que os mortos n'oien,
 cando os meus lle vou falar,
 penso que anque estén calados
 ben oien o meu penar.