O meu olido máis puro
dérache si eu fora rosa,
o meu marmurio máis brando
si é que do mar fora onda.
O bico máis amoroso
se fose raio da aurora,
si Dios… Mais ben sei que ti
non qués de min nin a groria.
O meu olido máis puro
Posted by admin on Maio 1, 2012
http://bitaculas.as-pg.gal/literaria/2012/05/01/o-meu-olido-mais-puro/
Previous Post
¡Quérome ire, quérome ire!
¡Quérome ire, quérome ire!
Next Post
Médico, doille a cabeza…
Médico, doille a cabeza…
Comments are closed.