Eno sagrado, en Vigo. Martin Codax

Eno sagrado, en Vigo,
baylava corpo velido:
Amor ey!
 
En Vigo, no sagrado,
baylava corpo delgado:
Amor ey!
 
Baylava corpo velido,
que nunca ouver’ amigo:
Amor ey!
 
Baylava corpo delgado,
que nunca ouver’ amado:
Amor ey!
 
Que nunca ouver’ amigo,
ergas no sagrad’, en Vigo:
Amor ey!
 
Que nunca ouver’ amado,
ergas en Vigo, no sagrado:
Amor ey!
 
Brea, Mercedes (dir.) (1996): Lírica Profana Galego-Portuguesa. (Santiago: Centro de Investigacións Lingüísticas e Literarias Ramón Piñeiro – Xunta de Galicia)
http://literaturagalega.as-pg.gal/ficheiros/elemsMultimedia/2393/ondasdomardevigo1.mp3

Paulina Ceremużyńska. Melodía: Zofia Dowgiatto

Versión de Cristina Pato en Youtube

Manseliña

One reply on “Eno sagrado, en Vigo. Martin Codax”

Deixa una resposta a Anonymous Cancelar a resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *