Eno sagrado, en Vigo. Martin Codax
Eno sagrado, en Vigo,
baylava corpo velido:
Amor ey!
En Vigo, no sagrado,
baylava corpo delgado:
Amor ey!
Baylava corpo velido,
que nunca ouver’ amigo:
Amor ey!
Baylava corpo delgado,
que nunca ouver’ amado:
Amor ey!
Que nunca ouver’ amigo,
ergas no sagrad’, en Vigo:
Amor ey!
Que nunca ouver’ amado,
ergas en Vigo, no sagrado:
Amor ey!
Brea, Mercedes (dir.) (1996): Lírica Profana Galego-Portuguesa. (Santiago: Centro de Investigacións Lingüísticas e Literarias Ramón Piñeiro – Xunta de Galicia)
http://literaturagalega.as-pg.gal/ficheiros/elemsMultimedia/2393/ondasdomardevigo1.mp3
Paulina Ceremużyńska. Melodía: Zofia Dowgiatto
Esta é a mais bonita