Esperanza. Celso Emilio Ferreiro.

Erguerémo-la esperanza
sobre ista terra escura
coma quen ergue un facho
nunha noite sin lúa.
Marcharemos cinguidos
polos duros segredos
dunha patria soñada
á que non voltaremos.

Non saberán o camiño
que pra entón colleremos.
Longos ríos de brétema,
longos mares de tempo.

Tripulantes insomnes,
na libertá creemos.
Viva, viva, decimos
aos que están no desterro
e soñan cun abrente
de bandeiras ao vento.

Adictos da saudade
¡Saúde
compañeiros!

Ferreiro, C. E. (1962), Longa noite de pedra

Versión de Tabula Rasa

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *