O ventiño namorouse. Florencio Delgado Gurriarán.

O ventiño namorouse

da rosa dunha roseira.

Lévolla roseira á Rosa

estiven hoxe con ela.

O melro no amañecer

canta, canta.

Ai, ruliña conqueriu

unha á no vento,

branca rosiña.

Por namorarse do ventiño

a rosiña roseira

deixou outra noiva

á ponla dun piñeiro

dando queixas.

Ai, ruada,

ladroa foi do meu vento,

rosiña branca.

O ventiño namorouse

da rosa dunha roseira.

Lévolla roseira á Rosa

que o vento fuxiu con ela.

O trouveiro reiseñor

anda á cantar

Ai, ruliña

ten amores co vento,

branca rosiña.

Delgado Gurriarán, F. (1934), Bebedeira.

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *