Ũa moça namorada. Lourenço.

Ũa moça namorada
dizia um cantar d’amor,
e diss’ela: “Nostro Senhor,
hoj’eu foss’aventurada
que oíss’o meu amigo
com’eu este cantar digo”.

A moça bem parecia
e em sa voz manselĩa
cantou e diss’a menĩa:
“Prouguess’a Santa Maria
que oíss’o meu amigo
com’eu este cantar digo”.

Cantava mui de coraçom
e mui fremosa estava,
e disse, quando cantava:
“Peç’eu a Deus por pediçom
que oíss’o meu amigo
com’eu este cantar digo”.

Lourenço

Manseliña

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *