Abride, as frescas rosas;
brilade, os carabeles;
do seu xardín, os árbores, vestivos
cas lindas follas verdes.
Parra que un tempo sombra nos prestaches,
a cubrirvos de pámpanos volvede.
Natureza fermosa,
a mesma eternamente,
dille ós mortais, de novo ós loucos dille
¡que eles no máis perecen!