-Escoita: os algoasiles
            andan correndo a aldea;
    mais ¿como pagar, como, si un non pode
            inda paga-la renda?

        Embargarannos todo, que non teñen
    esas xentes conciencia, nin tén alma.
            ¡Quedaremos por portas!
            ¡Meus fillos das entrañas!

                ¡Mala morte vos mate
            antes de que aquí entredes!
            Dos probes, ó sentirvos,
    os corazós, ¡cal baten tristemente!

                -María, se non fora
    porque hai un Dios que permia e que castiga,
            eu matara eses homes
    como mata un raposo a unha galiña.

                -¡Silencio! ¡Non brasfemes,
            que este é un valle de lágrimas…
    !Mais ¿por que a algúns lles toca sufrir tanto,
    i outros a vida antre contentos pasan?