-A linda, a grande señora, de non vista fermosura, ¿Onde irá tan a deshora nunha noite tan escura? ¿Onde irá con tal premura? Vai enfouzando na lama o zapatiño de seda… ¡Polo toxal vai a dama, i o dono antre holandas queda!… Bon sono Dios lle conceda. Que el durma, que eu velarei pola dona […]

Por montes e campías, camiños e espranadas, Vén unha pomba soia, soia de rama en rama. Síguena as probes crías, sedentas e cansadas, sin que alimento atope pra darlles a bicada. Trai manchadas as prumas, que eran un tempo brancas, trai muchas e rastreiras i abatidas as alas. ¡Ai!, probe pomba, un tempo tan querida […]

¡E ben! Cando comprido teñás ese ardentísimo deseo, o meu rir sin descanso será estonces, anque un rir, triste e negro. Dendes do meu corruncho solitario estarei axexándovos sereno, e tras da primadera e tras do estío, verei cal chega para vós o inverno. ¡E que inverno tan triste, tan áspero e tan fero!… Como […]

¿Por que existe? ¿Quen é? ¿Donde a soberba morada tén? ¿Arteira, en donde habita? Sono lixeiro ou pasaxeira nube pra moitos é, que a penas deixa rastro. Outros os golpes alevosos sinten que lle asesta con negra traidoría dende o comenzo ó fin da vida escrava. Pero n’a ven, anque a mirada tendan arrededor, para […]

Dou encomezo pensando, despois, gustoulle pensar, e deste gusto ó deseio a toda presa se vai. E decote descendendo, descendendo sin parar, desde o deseio ó pecado a toda presa se vai.

Cabe das froles a nena canta alegre o seu cantar, i é branca coma azucena, pálida como o luar. E onde a boquiña, un lunar gracioso lle dou Dios, tan feito, tanto, que é de todos o encanto. Cor de luar.. ¡que cor lindo!, uns ollos cal noite escura, labios que falan sorrindo, i aquel […]

Do alegre Maio unha alborada fresca foite a sorrir no outono malencónico, e por nadal os membros ateridos quentache ben contente a un sol de agosto; despois trembaches espantado e fuches buscando a sombra inquieto e pesaroso; mais a mamoria, preguizosa, tarde trouxera ó teu recordo que aqueses cambios bruscos, raros e intempestosos, de loitos […]

Xigantescos olmos, mirtos que brancas frores ostentan, unhas con cogollos inda, outras que o vento esfollea. Buxos que xa contan sigros e que xuntos verdeguean formando de rama e troncos valos que naide atravesa, e nos que moi descansadas fan o seu niño as culebras. Lourciros, irmáns dos buxos pola altura i a nacenza, pois […]

-Todo está negro, as sombras envolven a vereda, e nin o ceo tén ollos, nin o pinar tén lengua. -¡Vamos! Do que hai oculto, ¿quen miden as fonduras? ¡Alma n’habrá que sepa!… ¡Ven!… a noite está escura. ¿Escura?… mais relumbra non sei que luz traidora… -¿E non oies que runxe algo onde aquel herbal? -É […]