Pois consólate, Rosa,    que moito ten que padecer na vida            quen moito dela goza,    e olvidada ha de ser quen foi querida.    O que a ti che pasou, pásalle a todos,    desa maneira ou de distintos modos.                ¿Non te acordas daquela?        Todo nela era encanto […]

                De soidás morríase    na vila, sospirando pola aldea;    asombrábana as casas cos seus muros,    e asombrábana as torres e as igrexas.         As rúas enlousadas somellábanlle,            sin verdor nin frescura,            cimeterio onde os mortos    fóra andaban das tristes sepulturas.                 I as comidas […]

                -Escoita: os algoasiles            andan correndo a aldea;    mais ¿como pagar, como, si un non pode            inda paga-la renda?         Embargarannos todo, que non teñen    esas xentes conciencia, nin tén alma.            ¡Quedaremos por portas!            ¡Meus fillos das entrañas!                 ¡Mala […]

        A iaugua corría    polo seu camiño,    i eu iba ó pé dela    preto dos Laíños,    sin poder cas penas    que moran conmigo.         Con tamaña carga,    ¿para donde eu iba?    A Virxe sabráio,    que eu non o sabía;    mais seica fuxindo    de min mesma iña.         Por antre os herbales,    profunda […]

        Cala, can negro, n’ouvees    á porta de quen ben quero;    corvos, non voés por riba    do sobrado onde está enfermo;    co teu resprandor, Compaña,    vaite, non lle poñas medo.    Si é que queres que alguén morra,    eu sei dun san que contento    por el déravo-la vida    e irá convosco ós infernos.

        Teño un niño de tolos pensamentos            onda o lar escondidos,            e desque vén a noite            i o lume está alcendido    e arrimo o pote i a fiar me sento            naquel meu corrunchiño,    mentras que quence o caldo, estonces dígolles:            ”¡Vinde, meus queridiños!”       […]

                -Eu volvo pra a terra;    á túa muller Antona, ¿que lle digo?                -Pois pra non meter guerra,    porque non veñan a petar conmigo,    olvidarás que foches meu testigo.    O demais…; boi á libertade adoito…    Xa sabes o refrán, meu compañeiro:            a libertá primeiro,    e mellor que […]

        Sempre pola morte esperas,    mais a morte nunca vés;    ¡coitado!, ¿pensas que as penas    poden matar dunha vez?    Nunca, que son coma o hético:    tras de roer e roer,    so deixan un corpo cando    xa non ten qué comer nel.            Cando a iaugua das penas    se reverte na copa sin medida,   […]

        Ó sol fun quentarme,    doume escallofríos,    cal si o Norte bravo    me arrastrase arisco.    Sentín unha gaita    de alegre sonido,    i os cabelos todos    puñéronseme irtos;    e tembrei cal tembra    na beira do río    herba que a corrente    toca cos seus limos.        Miña alma dorida,    meu corpo inxeliño,    faivos mal a gaita,   […]

        ¡Como lle doi a ialma,    pero canto lle doi!    De día nin de noite    non para ca delor.    ¡Señor, vó-la fixeche;    Señor, curaina vós!         I o corazón ferido,    tamén ¡canto lle doi!    I eu ben sei que non pode    sandar do corazón.    ¡Señor, daille descanso    na terra que a criou!    ¡Que […]