Digades, filha, mia filha velida. Pero Meogo

-“Digades, filha, mia filha velida,
porque tardastes na fontana fría?”.
-“Os amores ei”.

-“Digades, filha, mia filha louçana,
porque tardastes na fría fontana?”.
-“Os amores ei”.

-“Tardei, mia madre, na fontana fría,
cervos do monte a augua volvían.
Os amores ei.

Tardei, mia madre, na fría fontana,
cervos do monte volvían a augua.
Os amores ei”.

-“Mentís, mia filha, mentís por amigo,
nunca vi cervo que volvess’ o río”.
-“Os amores ei”.

-“Mentís, mia filha, mentís por amado,
nunca vi cervo que volvess’ o alto”.
-“Os amores ei”.

Brea, Mercedes (dir.) (1996), Lírica Profana Galego-Portuguesa. (Santiago: Centro de Investigacións Lingüísticas e Literarias Ramón Piñeiro – Xunta de Galicia).

Adaptación, versión, melodía: Socorro Lira. Con Cida Moreira.

Pedro Barroso

Amalia Rodrigues

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *