Dulce sono. Rosalía de Castro

Baixaron os ánxeles
adonde ela estaba,
fixéronlle un leito
cas prácidas alas,
e lonxe a levano
na noite calada.

Cando á alba do día

tocou a campana,
e no alto da torre
cantou a calandria,
os ánxeles mesmos,
pregadas as alas:
«¿Por que -marmurano-,
por que despertala?…»

Castro, Rosalía de (1880), Follas Novas.

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *