Porque no mundo mengou a verdade. Airas Nunes.





Porque no mundo mengou a verdade,
punhei un día de a ir buscar;
e, u por ela fui a preguntar,
disseron todos: «Alhur la buscade,
ca de tal guisa se foi a perder,
que non podemos én novas haver
nen ja non anda na irmaidade».

Nos moesteiros dos frades regrados
a demandei, e disseron-m’assí:
«Non busquedes vós a verdad’aquí,
ca muitos anos havemos passados
que non morou nosco, per bõa fe,
…………………………………………..
e d’al havemos maiores coidados».

E en Cístel, u verdade soía
sempre morar, disseron-me que non
morava i, havía gran sazón,
nen frade d’i ja a non conhocía,
nen o abade outrossí no estar
sol non quería que foss’i pousar;
e anda ja fora da abadía.

En Santiago, seend’albergado
en mia pousada, chegaron romeus.
Preguntei-os e disseron: «Par Deus,
muito levade-lo caminh’errado,
ca, se verdade quiserdes achar,
outro caminho convén a buscar,
ca non saben aquí dela mandado».

Airas Núnez

Xosé Quintas-Canella, Eloy e Anxel

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *