Ti onte, mañán eu. Rosalía de Castro.
Caín tan baixo, tan baixo,
que a luz onde a min non vai;
perdín de vista as estrelas
e vivo na escuridá.
Mais, agarda… ¡O que te riches,
insensibre ó meu afán!
Inda estóu vivo…, inda podo
subir para me vingar.
Tirá pedras ó caído,
tiráille anque sea un cento;
tirá…, que cando caiades,
hanvos de facé-lo mesmo.
Castro, Rosalía de (1880), Follas Novas.