Carballos de Carballido. Eduardo Pondal.

Carballos de Carballido,
cand’era rapaz deixeivos;
vin despois de muitos anos:
ja vamos vellos.

Pasáranse as alegrías
que troguera o tempo ledo;
a mocedá fui pasada:
ja vamos vellos.

Eu teño os cabelos brancos,
vós tede-los gallos secos;
os nosos días pasano:
ja vamos vellos.

Pondal, E. (1886), Queixumes dos pinos.

Pondaliana

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *