- XIII -

    Xa nin rencor nin desprezo,
 xa nin temor de mudanzas,
 tan só unha sede... unha sede
 dun non sei qué que me mata.
 Ríos da vida, ¿onde estades?
 ¡Aire!, que o aire me falta.

    -¿Que ves nese fondo escuro?
 ¿Que ves que tembras e calas?
 -¡Non vexo! Miro, cal mira
 un cego á luz do sol crara.
 E vou caer alí en donde
 nunca o que cai se levanta.