-Ti, a feiticeira e branca como as neves, i a linda antre as millores; ti, arrededor de quen, cal as abellas a redor dunha rosa, andan os homes, (xente que o mesmo acaso que as mulleres é dada a toda crase de traizoes); non queiras en jamás, se es queridora, non dones en jamás, mas […]

¿Que tén? Sempre un ¡ai! prañideiro, unha duda, un deseio, unha angustia, un delor… É unhas veces a estrela que brila, e outras tantas un raio de sol; é que as follas dos árbores caen, é que abrochan nos campos as frols, i é o vento que zoa, i é o frío, e a calor… […]

I Era no mes de Maio, no mes do amor, das prantas e das frores, mes dos soaves perfumes i os trasparentes cores, dos trinos matinais dos paxariños, das cándidas e frescas alboradas, das pasaxeiras nubes, e das tardes sorrintes e douradas. Cando o mar está azul, o ceo sereno como o dormir dun neno, […]

Meses do inverno fríos, que eu amo a todo amar; meses dos fartos ríos i o doce amor do lar. Meses das tempestades, imaxen da delor que afrixe as mocedades i as vidas corta en frol. Chegade e, tras do outono que as follas fai caer, nelas deixá que o sono en durma do non […]