Os dous, da terra lonxe andamos e sufrimos, ¡ai de min! Mais ti tan soio te recordas dela, i eu, dela e mais de ti. Ambos errantes polo mundo andamos i as nosas forzas acabando van. Mas ¡ai!, ti nela atoparás descanso, i eu tan soio na morte […]
CA PENA Ó LOMBO
¡Cantas frores silvestres nos valados, que festós e que encaixes primorosos de musgos e verdura; que colorido, que follax nos árbores méntra-las brisas mansamente corren, coma alento dos ánxeles! Reina na veiga un prácido sosego, cai a luz nos regueiros en cambiantes, i o cómaro e encañada […]
http://bitaculas.as-pg.gal/literaria/2012/06/22/ca-pena-o-lombo/
Pois consólate, Rosa
Pois consólate, Rosa, que moito ten que padecer na vida quen moito dela goza, e olvidada ha de ser quen foi querida. O que a ti che pasou, pásalle a todos, desa maneira ou de distintos modos. ¿Non te acordas daquela? Todo nela era encanto […]
http://bitaculas.as-pg.gal/literaria/2012/06/19/pois-consolate-rosa/
De soidás morríase
De soidás morríase na vila, sospirando pola aldea; asombrábana as casas cos seus muros, e asombrábana as torres e as igrexas. As rúas enlousadas somellábanlle, sin verdor nin frescura, cimeterio onde os mortos fóra andaban das tristes sepulturas. I as comidas […]
http://bitaculas.as-pg.gal/literaria/2012/06/15/de-soidas-morriase/
¿POR QUE?
-Escoita: os algoasiles andan correndo a aldea; mais ¿como pagar, como, si un non pode inda paga-la renda? Embargarannos todo, que non teñen esas xentes conciencia, nin tén alma. ¡Quedaremos por portas! ¡Meus fillos das entrañas! ¡Mala […]
http://bitaculas.as-pg.gal/literaria/2012/06/12/por-que/
AS TORRES DE OESTE
A iaugua corría polo seu camiño, i eu iba ó pé dela preto dos Laíños, sin poder cas penas que moran conmigo. Con tamaña carga, ¿para donde eu iba? A Virxe sabráio, que eu non o sabía; mais seica fuxindo de min mesma iña. Por antre os herbales, profunda […]
http://bitaculas.as-pg.gal/literaria/2012/06/08/as-torres-de-oeste/
BASTA UNHA MORTE
Cala, can negro, n’ouvees á porta de quen ben quero; corvos, non voés por riba do sobrado onde está enfermo; co teu resprandor, Compaña, vaite, non lle poñas medo. Si é que queres que alguén morra, eu sei dun san que contento por el déravo-la vida e irá convosco ós infernos.
http://bitaculas.as-pg.gal/literaria/2012/06/05/basta-unha-morte/
Teño un niño de tolos pensamentos
Teño un niño de tolos pensamentos onda o lar escondidos, e desque vén a noite i o lume está alcendido e arrimo o pote i a fiar me sento naquel meu corrunchiño, mentras que quence o caldo, estonces dígolles: ”¡Vinde, meus queridiños!” […]
http://bitaculas.as-pg.gal/literaria/2012/06/01/teno-un-nino-de-tolos-pensamentos/
¿QUE LLE DIGO?
-Eu volvo pra a terra; á túa muller Antona, ¿que lle digo? -Pois pra non meter guerra, porque non veñan a petar conmigo, olvidarás que foches meu testigo. O demais…; boi á libertade adoito… Xa sabes o refrán, meu compañeiro: a libertá primeiro, e mellor que […]
http://bitaculas.as-pg.gal/literaria/2012/05/29/que-lle-digo/
Sempre pola morte esperas
Sempre pola morte esperas, mais a morte nunca vés; ¡coitado!, ¿pensas que as penas poden matar dunha vez? Nunca, que son coma o hético: tras de roer e roer, so deixan un corpo cando xa non ten qué comer nel. Cando a iaugua das penas se reverte na copa sin medida, […]
http://bitaculas.as-pg.gal/literaria/2012/05/25/sempre-pola-morte-esperas/