-Para a vida, para a morte
 e para sempre en jamás,
 pedinte a Dios, e Dios dóuteme
 por toda unha eternidá.
    -Para a vida, para a morte
 e para sempre en jamás,
 quero ser vosa, e que seades
 o meu Señor natural.
    -Mais a que así querer sabe
 non debe ter pai n'irmán,
 nin home, se é que é casada,
 nin fillos, se acaso é nai.
    -Espanta o que estás decindo...
 mais en sinto que é verdá;
 lévame, señor, que irei
 onde me queiras levar...
    -Pois vente... ¿Que importa o mundo
 a quen tén a eternidá?
 Xuntos hemos de vivir,
 xuntos nos han de enterrar,
 e os nosos corpos aquí,
 e as nosas almas alá,
 quer Dios que en unión eterna
 esten pra sempre jamás...

    Cal ó paxaro a serpente,
 cal á pomba o gavilán,
 arrincouna do seu niño
 e xa nunca a el volverá.